Elk jaar rond deze tijd
gebeurt het weer:
de speelplaats kreunt zachtjes
‘Hoe lang nog?’
en zucht tegen de muren
‘Waar blijven ze toch?’
Ze voelt zich leeg en verlaten,
mist het spelen en het praten,
het kwebbelen en het kriebelen,
het shotten en het wiebelen.
En in de verte,
als je goed luistert,
hoor je ook al een juf die zucht.
Of een meester op de dool,
een meester die fluistert:
‘Mag ik weer naar school?
Alstublieft?’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten